Dziecko może się zakazić gruźlicą

Dziecko może się zakazić gruźlicą w każdej chwili swego życia. W większości przypadków niemowlę zakaża się od człowieka chorego na gruźlicę płuc. Najczęściej jest to ktoś z bliższego lub dalszego otoczenia dziecka. Źródłem zakażenia może być również chore niemowlę znajdujące się na tej samej sali (np. w szpitalu lub żłobku). Duże znaczenie dla dalszego losu dziecka ma również to, czy zakażenie było jednorazowe, czy też powtarzało się dodatkowo (superinfectio), oraz czy wywołała je mała (micioiniectio), czy duża liczba prątków. Jasne jest, że zakażenie masowe dużą liczbą prątków, tym bardziej wielokrotne, jest szczególnie niebezpieczne. Ilustracją wpływu zakażającej dawki prątków są wyniki dochodzeń w sprawie nieszczęśliwych szczepień noworodków w Lubece w r. 193-0. Wówczas to, zależnie od liczby zjadliwych prątków gruźlicy w poszczególnych seriach, różne były następstwa takiego zakażenia dzieci: np: na 19 dzieci szczepionych jedną serią fatalnej szczepionki zmarło na gruźlicę 18, na 24 dzieci szczepionych inną serią zmarło 17, a 5 ciężko zachorowało, gdy na- tomiast na 2-0 dzieci szczepionych jeszcze inną serią żadne nie zmarło, a dzieci miały tylko nieznaczne objawy chorobowe, albo nawet nie miały ich wcale.

Bardzo trudną sprawą w gruźlicy jest oznaczenie okresu wylęgania, tzn. czasu upływającego od chwili zakażenia do chwili wystąpienia pierwszych objawów choroby. Trudność ta występuje dlatego, że ognisko pierwotne, które jest właściwie tym pierwszym objawem patologicznym, nie daje najczęściej żadnych zmian klinicznych. Dlatego to w gruźlicy, zamiast o okresie wylęgania, mówimy o okresie przed- alergicznym.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>