Ośrodki seksualne mieszczące się w podwzgórzu (Sex-Behaviour-Cen- ter i Hormonal-Sex-Center) różnicują się w procesie dojrzewania na męskie lub żeńskie. Typ „męski” ma czynność bardziej stałą i pobudza przysadkę mózgową do wydzielania hormonów gonadotropowych w stałych proporcjach (FSH 14 i LH 1S). Typ „żeński” pobudza przysadkę mózgową do cyklicznych zmian w wydzielaniu gonadotropin, W I fazie występuje przewaga gonadotropin FSH nad LH, a w II fazie – odwrotnie. Zapoczątkowuje to szereg przemian hormonalnych, których wynikiem jest m.in. istnienie cyklu owulacyjnego w jajniku i cyklu menstruacyjnego.
Harris i Jacobsohn (1952), eksperymentując na szczurach, dowiedli, że przeszczepienie samicom w okolicę podwzgórza przysadki samców powodowało cykliczne wydzielanie przez nie gonadotropin. Natomiast przysadki samic, przeszczepione samcom, produkowały gonadotropiny w stałych proporcjach FSH i LH. Badania te wykazały, że podwzgórze wywiera decydujący wpływ na czynność przysadki mózgowej oraz że „męski” łub „żeński” typ ośrodków seksualnych w podwzgórzu nie jest wrodzony, lecz nabyty. Dalsze badania Harrisa (1964) dowiodły, że różnicowanie się ośrodków na typ „męski” lub „żeński” dokonuje się pod wpływem działania testosteronu. W okresie różnicowania się ośrodków hormony płciowe, działając na podwzgórze, przyczyniają się ponadto do ukierunkowania popędu seksualnego. Androgeny ukierunkowują go w stronę płci żeńskiej, a estrogeny w stronę płci męskiej. W okresie dojrzewania układ nerwowy (pprócz działania innych czynników) „dostraja” się do jednego rodzaju hormonów, po czym kierunek popędu seksualnego utrwala się, tj. zmiany poziomu hormonów we krwi nie powodują już zmian w ukierunkowaniu popędu seksualnego. Mechanizm wytworzony w okresie różnicowania działa już bez przerwy, mimo zmian w poziomach hormonów płciowych we krwi.
Nowe Komentarze