Nawroty płonicy są na szczęście zjawiskiem rzadkim i występują między 3 a 6 tygodniem. W pewnej liczbie przypadków są one spowodowane wtórnym zakażeniem typem paciorkowca hemolizującego odmiennym serologicznie, w innych natomiast nawrót bywa wywołany przez ten sam zarazek, który pierwotnie spowodował płonicę. Nawrót może dać obraz powtórny pierwszego okresu ze wszystkimi objawami, albo też zjawiają się poszczególne objawy, jak zapalenie migdałków (angina postscarlatinosa), zapalenie węzłów chłonnych (lymphadenitis postscarlatinosa) i inne.
Rokowanie w płonicy zależy od szeregu czynników, wśród których przede wszystkim należy uwzględnić charakter fali epidemicznej, postać choroby, wiek chorego i stan ogólny dzieaka. Obecnie dzięki od lat utrzymującej się łagodnej fali epidemicznej rokowanie w płonicy co do zejścia choroby jest na ogół pomyślne. Niekorzystnie rokują ciężkie przypadki, przebiegające z wysoką temperaturą, uporczywymi wymiotami, ze znacznym pobudzeniem nerwowym i zaburzeniami w krążeniu, w których od początku stwierdza się objawy toksyczne czy septyczne. U dzieci małych w przebiegu płonicy powikłania ropne zdarzają się częściej niż u dzieci starszych. Rokowanie co do powikłań musi być ostrożne, ponieważ w lekkich nawet postaciach powikłania mogą wystąpić, i to jeszcze w 5—6 tygodniu choroby.
Nowe Komentarze