Oko człowieka

Oczy ludzkie świecą także, jeśli obserwujący znajduje się dostatecznie blisko wiązki oświetlającego je światła: w tym celu najlepiej jest patrzeć wzdłuż wiązki światła, korzystając z otworu w środku reflektora lustrzanego pozwalającego na odpowiednie skierowanie światła. Nie wiem, z jakich przyczyn dokonano w r. 1704 doświadczenia, na podstawie którego stwierdzono, że oczy kota nie świecą po zanurzeniu go w wodzie: zmiana zależna jest od zniesienia normalnego załamywania się promieni w rogówce.

Oko człowieka wyróżnia się niektórymi dodatkowymi cechami anatomicznymi, należy do nich na przykład fałd skórny na górnej powiece, nadający charakterystyczny wygląd rasie mongolskiej. Jest on widoczny w okresie życia płodowego i u innych ras, lecz później zanika. Brwiom przypisuje się często zadanie zapobiegania zalewania oczu potem z czoła, ale ich główna rola związana jest zapewne z wyglądem: niektóre małpy mają podobne do ludzkich, łukowatego kształtu brwi, przy czym są one białego koloru, otoczone czarną obwódką – co nie ma wielkiego wpływu na zatrzymywanie potu, za to wygląd jest zaskakujący. Rzęsy są dłuższe i obfitsze na górnej powiece, wypadają bez przerwy i cały zasób składający się z około 200 włosów na jednej powiece wystarcza na 3 do 5 miesięcy. Zazwyczaj są one podobnego koloru do włosów na głowie lub ciemniejsze i nie siwieją na starość. Oko ludzkie nie ma błony mrugającej lub trzeciej powieki: ten dodatek dobrze rozwinięty u większości ssaków i innych kręgowców najbardziej rzuca się w oczy u mrugających ptaków, mógł być urządzeniem ochronnym, lecz u człowieka jest nieruchomym szczątkowym fragmentem tkankowym.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>