Rozpoznanie nabłoniaka kosmówkowego opiera się w zasadzie: a) na wywiadach stwierdzających w przeważającej liczbie przypadków przebyty zaśniad groniasty lub poronienie b) na opisanych wyżej objawach, z których najważniejsze są nagłe, obfite krwotoki, towarzyszące im stany gorączkowe lub podgorączkowe oraz znaczne osłabienie i niedokrwistość. Rozpoznanie jest tym trudniejsze, im dłuższy okres czasu minął od przebytej ciąży. Po upływie szeregu miesięcy, a nawet lat zmniejsza się bowiem stopniowo prawdopodobieństwo właściwej oceny towarzyszących kosmówczakowi objawów chorobowych.
Stwierdzenie w macicy kruchego krwawiącego nowotworu w krótkim czasie po urodzeniu się lub usunięciu zaśniadu graniastego czyni rozpoznanie nabłoniaka kosmówkowego bardzo prawdopodobnym. Rozpoznanie tego nowotworu po niedawno przebytym poronieniu lub porodzie jest już trudniejsze, gdyż w tych przypadkach znacznie częściej zdarza się zatrzymanie resztek łożyska (lub polip łożyskowy) i następowe zakażenie wnętrza macicy. Ponieważ tego rodzaju objawy kosmówczaka, jak krwawienie, odchody o przykrej woni i gorączka, występują również w następstwie pozostawienia cząstek łożyska i późniejszego zakażenia macicy, rozpoznanie kliniczne może budzić poważne wątpliwości. Pojawienie się kruchych, rozpadłych szczątków tkanek w pewien czas po wyłyżeczkowaniu macicy w celu usunięcia błędnie rozpoznanego polipa łożyskowego po porodzie lub resztek po poronieniu przemawia za rozwijającym się kosmówczakiem. Tym bardziej dowodzi tego stwierdzenie w pochwie lub na sromie sinawych, szybko rosnących guzków. Należy również pamiętać, że w większości przypadków nabłoniaka kosmówkowego w jajnikach tworzą się torbiele luteinowe.
Nowe Komentarze