Nie ulega bowiem wątpliwości, że kosmki trofoblastu, które dostały się do jamy brzusznej po przerwaniu ciąży jajowodowej, nie zawsze tracą swą żywotność. Mogą one przyczepiać się do narządów sąsiednich (sieć, pęcherz moczowy, pętle jelita) i prowadzić dalej swe niszczycielskie działanie. Tym się tłumaczy, że przy zabiegach operacyjnych spotyka się dosyć często nadżarcia surowicówki pętli jelitowych, nieraz bardzo poważne, przyklejenia do obnażonej z surowicówki ściany jelita innych pętli, a nawet przeżarcia ściany kiszek przez kosmki, co powoduje śmiertelne niebezpieczeństwo z powodu dostania się zawartości przewodu pokarmowego do wolnej jamy otrzewnowej.
W pewnych przypadkach ciąży pozamacicznej, np. w ciąży rozwijającej się na strzępku jajowodowym (graviditas fimbńca), objawy towarzyszące jej przerwaniu nie są tak burzliwe. Nie ma tu tak gwałtownych bolow, jakie towarzyszą przerwaniu właściwej ciąży trąbkowej. Znamiona ostrej niedokrwistości są jednak dostatecznym wskaźnikiem dla badającego lekarza i ułatwiają mu rozpoznanie.
Ciąża w śródściennej części trąbki (graviditas interstitialis) przebiega natomiast wśród objawów bardzo poważnego schorzenia, gdy wystąpią powikłania. Z reguły' bowiem, zwykle po trzymiesięcznym trwaniu, dochodzi do jej przerwania i to wskutek pęknięcia macicy. Towarzyszy mu silny krwotok, który staje się często powodem zejścia śmiertelnego.
Nowe Komentarze