Część międzyplatowa przysadki mózgowej u zwierząt, u których jest zachowana (np. u żab), ma wytwarzać swoisty hormon zwany intermcdyną (hormon chromatoforotroficzny), który pobudza do wytwarzania melaniny i wpływa regulu- jąco na zabarwienie skóry, O działaniu tego hormonu na skórę zwierząt ssących, a zwłaszcza na skórę człowieka, nie ma jeszcze bliższych danych.
Doświadczenie wykazało, że zmiany chorobowe, wzmagające czynność wydziel- niczą przedniego płata przysadki, a jednocześnie upośledzające go pod względem hormonalnym, odbijają się na gruczołach dokrewnych, które pozostają pod jego kontrolą, zwłaszcza zaś na części korowej nadnerczy, tarczycy i na gruczołach płciowych.
Wzmożona czynność hormonalna przedniego płata przysadki doprowadza do akromegalii, przysadkowego gigantyzmu, choroby Cushinga itd. Spośród tych chorób, tworzących mniej lub bardziej wyraźne obrazy kliniczne, najbardziej znamienne objawy ginekologiczne występują w chorobie Cushinga. Jest to stan chorobowy, którego głównymi cechami są: podniesienie ciśnienia krwi, pojawianie się cukru w moczu, swoista otyłość twarzy i tułowia, występowanie czerwonawych rozstępów skórnych oraz porowatość kości (osteoporosis), zwłaszcza w obrębie kręgosłupa. U kobiet dochodzi do zatrzymania miesiączki i pojawia się męski typ uwłosienia (hirsttlismus). Przyczyną tych objawów jest rozwinięcie się w przednim płacie przysadki mózgowej guzów o typie gruczo- laków, złożonych z komórek zasadochłonnych i obojętnochłonnych. Należy jednak podkreślić, że zespół opisanych objawów (tzw. zespól Cushinga) może również występować w przypadkach guzów grasicy oraz części korowej nadnerczy, po uszkodzeniu hypothalamus lub z innych nie znanych przyczyn. Nie można go wówczas utożsamiać z właściwą chorobą Cushinga, która, jak wyżej wspomniano, jest schorzeniem pochodzenia przysadkowego.
Nowe Komentarze