Monthly Archives Luty 2015

Nowotwór szerzy się również drogą naczyń chłonnych, ale proces ten odbywa się znacznie powolniej niż w przebiegu raka szyjki macicy. Naczynia chłonne, zaopatrujące trzon macicy, łączą się częściowo za pośrednictwem więzadla obłego z węzłami chłonnymi pachwinowymi, częściowo zaś z węzłami lędźwiowymi, położonymi wzdłuż tętnicy głównej, do których zdążają w górnym odcinku więzadla i szerokiego obok jajowodów i jajników, a potem razem z naczyniami krwionośnymi jajnika. Węzły te w pierwszych okresach choroby z reguły nie są zajęte i dopiero znacznie później można w nich stwierdzić przerzuty. W okresie końcowym raka trzonu zdarzają się jednak, jak i w raku szyjki, przerzuty odLgłe, najczęściej w wątrobie, w sieci, w nadnerczach, w płucach, w kościach, a nawet w skórze.

Niezbyt rzadko przerzuca się rak trzonu do jajników, wyjątkowo natomiast do jajowodów. Gdy rozwój raka trzonu jest już w całej pełni, jego cząstki opadające siłą ciężkości w świetle przeżartych naczyń limLtycznych mogą ulec przeszczepieniu w

W skórze człowieka znajdują się receptory odbierające informacje o środowisku otaczającym organizm. Informacje te związane są z oddziaływaniem przede wszystkim bodźców wywołujących wrażenia dotykowe, bólu, ciepła i zimna, dlatego mówi się o receptorach dotyku, bólu, ciepła i zimna, które razem tworzą czucie powierzchniowe (skórne). Oprócz nich istnieją receptory czucia głębokiego: proprioreceptory, dostarczające informacji z narządu ruchu oraz interoreceptory, dostarczające informacji z narządów wewnętrznych i całego środowiska wewnętrznego ustroju. Receptory czuciowe są nierównomiernie rozmieszczone w skórze człowieka. Dotyczy to zarówno poszczególnych rodzajów czucia, jak i tego samego rodzaju czucia. Większe skupiska receptorów danego czucia w skórze tworzą strefy skórne szczególnie wrażliwe na działanie odpowiednich bodźców.

„So many maidens with child And wylfully begylde So many women blamed And righteously defaimed And so little ashamed Sawa I never” . Jednak cytat nie jest dowodem, choć można takie cytaty znaleźć w epokach znacznie dawniejszych. Tenże Hertoft dostarcza innych jeszcze dowodów pisząc: „Posiadamy w Danii rozmaite materiały (historyczne zapisy i sprawozdania, wypisy z ksiąg kościelnych, teksty sądowe i praw-

W wol...

Za pierwszą przyczynę bujania nabłonka kosirówkowego w zatrzymanych w macicy resztkach jaja płodowego należy uznać za H. Gromadzkim zwyrodnienie kosmł ów kosmówki, które doprowadzi do obumarcia ich miąższu wskutek ustania krwiobiegu we wnętrzu kosmł ów (zanik włośriczek) oraz do nadmiernego gromadzenia się w warstwach pokrywowych kosmłów (zespólzia i komórki Larghar.sa) środków odżywczych umożliwiających rozwój tych warstw. Nie ulega też wątpliwości, że wrastanie nabłonka kosmówkowego w ścianę mięśniową macicy jest ułatwione przy niedostatecznym rozwoju jej śluzówki (Rosner).

Nowotwór ten może występować w każdym wieku w okresie dojrzałości płciowej, przy czym wielka płodność kobiet zdaje się do niego usposabiać.

Obok troski o wielkość grupy rodowej, plemiennej, etnicznej, narodowej i państwowej, która to troska nie pozwala lekceważyć wartości witalnych seksu, społeczeństwo jest zainteresowane kształtowaniem wartości kulturowej seksu i wykorzystaniem jej w procesie socjalizacji jednostki. Seks działa w tym układzie jako kanał w relacji: system społeczny-jednostka, którym przekazuje się sposoby zachowania, modele, wzory, style życia {np. konsumpcyjny), wykraczające poza sferę seksu. Nawet wtedy, kiedy w systemie społecznym nie pojawiają się tendencje innowacyjne w stosunku do seksu (np. w tradycyjnej kulturze ludowej), to działać muszą zewnętrzne i wewnętrzne unormowania regulacyjne w stosunku do grup i jednostek.

W czasie podniecenia seksualnego dochodzi do rozszerzenia się naczyń krwionośnych w pewnych obszarach ciała, co zwiększa ich ukrwienie (a więc i odżywienie). Są to przede wszystkim narządy płciowe, a poza tym pewne obszary mięśniowe i skórne. Przekrwieniu mogą też ulegać ściany nosa, wargi, małżowiny uszne, okolica krocza i odbytu, a więc obszary tworzące strefy erogeniczne. Zewnętrznym wyrazem wzmożonego ukrwienia jest zaczerwienienie skóry, podniesienie się temperatury oraz obrzmienie widoczne gołym okiem lub wyczuwalne dotykiem. Mechanizmy fizjologiczne doprowadzające do szybkich przemieszczeń dużych ilości krwi (co jest konsekwencją rozszerzenia się naczyń krwionośnych w pewnych obszarach ciała) pod wpływem podniecenia seksualnego nie zostały dotychczas wyjaśnione. Być może jest to możliwe na skutek zwężenia się naczyń krwionośnych (a więc zmniejszenia ukrwienia) w innych obszarach ciała, przemieszczenia krwi z narządów stanowiących ich fizjologiczne zbiorniki zapasowe lub też wiąże się z przyśpieszeniem akcji serca lub zwiększeniem pojemności wyrzutowej serca. Rozszerzenie się naczyń krwionośnych w pewnych obszarach ciała, zwłaszcza poza narządami płciowymi, ma miejsce również pod wpływem innych napięć emocjonalnych (gniew, radość) nie związanych z pobudzeniem seksualnym.

Podsumowując to, co zostało wyżej napisane, stwierdzimy, że potrzeba seksualna, realizowana w postaci zachowań seksualno-erotycz- v nych, odgrywa u człowieka rolę uniwersalną, dając mu w niektórych wypadkach daleko idącą możliwość neutralizacji skutków deprywacji wszystkich jego potrzeb, oprócz chyba potrzeb fizjologicznych. A i tu istnieją dane wskazujące na to, że w wypadku stosunkowo niedużej, ale dokuczliwej deprywacji, np. potrzeby pokarmowej, w stanach zagrożenia wojennego, lęku wywołanego chorobą – erotyka łagodzi wynikające wskutek nich cierpienia chociażby przez odwrócenie od nich uwagi. Fakty te już zresztą były opisywane zarówno przez literatów, jak i badaczy, nieraz może nadmiernie eksponujących erotyczne epizody, np. z okresu powstania warszawskiego, lub też rozpowszechniających mity o szczególnej pobudliwości erotycznej chorych na gruźlicą.

Nie w...

Rzucającym się w oczy faktem jest to, że obydwa przytoczone przykłady zespołu zakodowanych reakcji seksualnych odpowiadają fetyszyz- mowi: dla prawidłowego przebiegu konsumacyjnego zachowania seksualnego konieczna jest obecność specyficznych rekwizytów. W przypadku opisanego mężczyzny rekwizyty te funkcjonowały w połączeniu z prawidłowym obiektem, a więc sytuacja odpowiadała fetyszyzmowi małemu. W przypadku kobiety – można by sądzić, że sytuacja odpowiadała fetyszyzmowi dużemu, gdyż obiekt (bodziec) funkcjonował w oderwaniu od prawidłowego partnera, samodzielnie. Dwa szczegóły zwracają tu jednak uwagę: po pierwsze – kobieta wchodziła następnie w związki erotyczne z mężczyznami po drugie – zdolność do szczytowania wykształciła się u niej podczas masturbacji i utrwaliła się na zasadzie wyłączności na tej technice masturbacyjnej, która okazała się skuteczna jako pierwsza i była następnie powtarzana. Można więc ze znacznym prawdopodobieństwem słuszności przyjąć następującą koncepcję. Kobieta, o której mowa, należała do tej bardzo licznej grupy kobiet, które nie mają zdolności do szczytowania sub coitu, w wyniku pobudzenia fizycznego skierowanego bezpośrednio na ściany pochwy. Kobiety te mają z reguły zdolność reagowania orgazmem na pobudzenia innych okolic narządu płciowego, najczęściej okolicy clitoris. Ta właśnie okolica jest najczęstszym obiektem pobudzeń masturbacyjnych oraz najbardziej efektywnych, pozakoitalnych pobudzeń w interakcjach partnerskich. U opisanej kobiety doszło jednak do utrwalenia się jednego tylko efektywnego typu bodźca (strumień wody z natrysku). Opis przypadku nie wydaje się wskazywać, by rekwizyt (natrysk) wywoływał podniecenie seksualne, a .tylko na to, że specyfika bodźca (strumień wody) była jedynym bodźcem efektywnym. Zespół ten można by więc rozpatrywać jako sztywne zaszyfrowanie jednego z możliwych bodźców masturbacyjnych u kobiety, skądinąd niezdolnej do szczytowania na drodze bezpośredniego pobudzenia ścian pochwy, a więc na tle masturbacji, a nie kopulacji, W takim ujęciu, podobnie zresztą jak w porównaniu z symptomatyką i dynamiką fetyszyzmu dużego, zespół ten wykazuje odrębne cechy. Należy też podkreślić, że w funkcjonujących obiegowo koncepcjach klasyfikacyjnych rozmaitych zaburzeń seksualnych, brak zdolności szczytowania podczas stosunku genitalno-genitalnego nie był zaliczany do zboczeń, a ostatnio nie jest on zaliczany do zaburzeń u kobiet, jeśli szczytowanie następuje jako skutek dodatkowej stymulacji łechtaczki w interakcji partnerskiej. Natomiast fetyszyzm był i jest zaliczany do zboczeń, przy czym fetyszyzm mały – jak się wydaje – niesłusznie.

Jeśli zdarzy się jednak, że nowotwory te rozwiną się w macicy w większej liczbie, wtedy żaden z nich nie odznacza się szczególną wielkością.

Ponieważ mięśniaki są guzami litymi, a urastają niekiedy do dużych rozmiarów, mogą uciskać na tkanki i narządy sąsiadujące z macicą i powodować w nich wtórne zmiany. Zmianom wtórnym ulegają jednak i same guzy dzięki swoistym warunkom anatomicznym. We wczesnym bowiem okresie swego rozwoju zamknięte są jakby w torebce, z której naczynia krwionośne przechodzą do wnętrza guza. Tym się tłumaczy, że obwodowe części nowotworu są zawsze lepiej zaopatrzone w krew niż leżące w jego środku, a te ostatnie tym samym-jako gorzej odżywione – łatwiej ulegają rozmaitym procesom wstecznym.

Jakko...

Na tle tej refleksji wybitnego filozofa narzuca się myśl, że, być może, u podłoża karnych przepisów seksualnych, mających ponoć chronić kanony „moralności”, „obyczajności” itd., legły właśnie te rozliczne zakazy, tabu, które przesączając się do obiegowych systemów wartości, a raczej do przeciętnych poglądów ludzi, zostały w rezultacie uświęcone sankcjami represji karnej. A w istocie te zakazy, uświęcone przez tysiąclecia „tabu”, są w przeważającej większości nie tylko reliktami zamierzchłej przeszłości, ale i przejawami przesądów, fikcji, zakłamań, hipokryzji, które gęstą warstwą przesłaniają treść tych zakazów.

Szcze...

Tradycyjny prezent dla szefa, przywożony z podróży służbowej, nie krótszej niż dziesięć dni, do jednego z krajów posługujących się wolno wymienialną walutą, zwłaszcza jeśli przed wyjazdem, w przystępie szczerości, szef ujawnił, że coś go łamie w kościach i nie wie, czy nie ma nawet gorączki.

W podwzgórzu zlokalizowane są ośrodki popędowe człowieka i zwierzęcia. Pobudzenie lub uszkodzenie podwzgórza wywołuje zasadnicze zmiany w zachowaniu popędowym zarówno w zakresie instynktów służących zachowaniu gatunku, jak i w zakresie zachowań samozachowawczych i obronnych (ogólny napęd, szukanie pożywienia, atak, obrona, ucieczka). Badając całość zachowań popędowych (afektywność, popęd samozachowawczy, popęd do zachowania gatunku) regulowanych przez podwzgórze można lepiej zrozumieć poszczególne typy uszkodzeń zachowań seksualnych. Blisko podwzgórzowego pola „emocji” (afektu, gniewu) znajduje się pole ściśle związane z popędem samozachowawczym i popędem zachowania gatunku. Ten ścisły związek, który czasem obserwuje się między seksualnością a agresywnością byłby więc swojego rodzaju formą konkurencji między spółkowaniem a zachowaniami sadomasochis- tycznymi (Kapłan, 1974). Zachowania afektywne są podporządkowane popędowi samozachowawczemu i popędowi do zachowania gatunku. Popęd samozachowawczy ma przy tym silniejsze związki z mechanizmami ergo- tropowymi (atak, obrona, ucieczka, gniew, lęk), natomiast popęd do zachowania gatunku ma silniejsze związki z mechanizmami trofotropowy- mi (głód, pragnienie, sytość).

Niezależnie od funkcji, jaką pełnią zaloty na poziomie stosunków mię- dzyosobniczych, mają one do spełnienia ważną rolę w procesie ewolucji gatunków. Leżą one u podstaw doboru seksualnego oraz stanowią zabezpieczenie gatunku przed hybrydyzacją (Bastock, 1967),