Klasycznym przykładem rozbieżności między poczuciem psychicznym płci a płcią genotypową, fenotypową i wszelkimi innymi morfo- logiczno-biologicznymi typami płci (a także wyznaczoną przez nie płcią socjalną) jest transseksualizm. Istota transseksualizmu polega na sprzeczności między poczuciem psychicznym płci a budową narządów płciowych oraz wszelkimi innymi cielesnymi cechami płci. Człowiek czujący się mężczyzną posiada żeńską budowę ciała i narządów płciowych – i odwrotnie. Mężczyzna czuje się uwięziony w ciele kobiety – i odwrotnie. Ludzie ci odczuwają ten fakt bardzo boleśnie, kryją się z tym, nie akceptują go. Brak akceptacji najczęściej związany jest z odrazą do ciała, które „nie jest ich”, lecz jest „obce”. Wstydzą się posiadania obcego ciała oraz wykazują zrozumiałe w tej sytuacji nieodparte dążenie do przekształcenia całego ciała, a zwłaszcza narządów płciowych, na zgodne z własną płcią, tą, do której czują się przynależni – nawet jeśli może to być osiągnięte jedynie poprzez najbardziej skomplikowane oraz niebezpieczne dla życia operacje chirurgiczne.
Istota transseksualizmu nie została w pełni wyjaśniona. Być może zaburzenie to powstaje jeszcze w życiu płodowym, wskutek wpływów hormonalnych na proces różnicowania się podwzgórza być może decydującą rolę odgrywają wpływy środowiska w którym wychowuje się człowiek. Najprawdopodobniej jednak powstawanie tego zaburzenia, tak jak i olbrzymiej większości innych, związane jest z wpływami obu tych czynników, a ponadto jeszcze z konstelacją innych, nie wykrytych dotąd przyczyn.
Nowe Komentarze