Klasyfikacja farmakologiczna LBA jest rzadko przedstawiana ze względu na fakt, że kryteria podziału, tj. wybiórczość działania receptorowego, wewnętrzna aktywność sympatomimetyczna łub właściwości błonowe poszczególnych LBA bywają niejednolit ic oceniana przez różnych autorów [235, 304, 387, 422], Ponadto istnieją zasadnicze wątpliwości, czy powyższe kryteria są właściwą podstawą do klasyfikacji LBA [58], Poniżej zostanie
Grupa 1. LBA obdarzone sympatomimetyczną aktywnością wewne.lrzną i nieswoistym działaniem błonowym, np, DCI, pronetalol, oksprenoiol, alprenolol, H 29/50, H 13/57.
Grupa 2. LBA obdarzone nieswoistym działaniem błonowym, lecz pozbawione- sympatomimetycznej aktywności wewnętrznej, np. propranolol, butydryna, bunolol.
Grupa 3. LBA obdarzone wewnętrzną aktywnością sympatomimetyczną, lecz pozbawione działania błonowego, np. nifenalol lub AH 3474 A.
Grupa 4. LBA o „czystym” receptorowym działaniu, tj, pozbawione zarówno sympatomimetycznej aktywności wewnętrznej, jak również nieswoistego działania błonowego, np. sotaloi.
Grupa 5. LBA obdarzone wybiórczym działaniem w stosunku do receptorów (j-adrenergicznych w sercu, obdarzone sympatomimetyczną aktywnością 'wewnętrzną, lecz pozbawione nieswoistego działania błonowego, np. praktolol, acebutoJol, atenolol lub metoprolol.
Grupa 6. LBA obdarzone wybiórczym działaniem w stosunku do receptorów fl-adrenergicznych mięśni gładkich naczyń krwionośnych, np. a-metyło-INPEA, a-metylo-DCIr H 35/25.
Grupa 7. LBA obdarzone wybiórczym dziaianiem w stosunku do receptorów p-adrenergicznych zawiadujących procesami metabolicznymi, np. izopropoksamina, butoksamina, MNIP. Zaliczenie poszczególnych LBA do jednej z grup nie jest łatwe, jeśli porównamy choćby LBA grupy 6 i 7.
Z punktu widzenia farmakologa i klinicysty te i inne proponowane klasyfikacje [316, 317] nie spełniają swego zadania. Każdy lek (J-adrenolityczny stanowi indywiduum, z którym należy się oddzielnie zapoznać przed zastosowaniem go w pracowni lub w leczeniu klinicznym.
Nowe Komentarze