Obraz niedowładów spastycznych jest różnorodny i zależy od tego, jakie komórki i drogi nerwowe są uszkodzone, oraz od rozległości tych uszkodzeń. Uszkodzenie komórek piramidowych w zakręcie przedśrodkowym (gyrusprecentralis) i dróg piramidowych w obrębie mózgu i rdzenia powoduje różny stopień niedowładu spas- tycznego: od wzmożonego reagowania i napięcia mięśni, przez przykurcz czynnościowy, strukturalny, do bezwładu spastycznego (całkowite przerwanie czynnościowego połączenia mięśnia z korą mózgu). W tej grupie niedowładów obok wzmożonego napięcia mięśni i zaburzenia koordynacji (skurcz opóźniony, wydłużony, niezorganizowany, gdyż jednocześnie pracować mogą zginacze, prostowniki, a także mięśnie oddalone) ruchy bywają zakłócone na skutek wzmożonej pobudliwości mięśni, nasilającej się na drodze odruchu wychodzącego z zakończeń włókien gamma wrzecionek mięśniowych. „Czyste” postacie niedowładów pochodzenia pira- midowego spotyka się przy uszkodzeniach rdzenia, niedowładach połowiczych i w tych grupach, w których nie doszło do uszkodzeń ośrodków podkorowych.
Uszkodzenie ośrodków podkorowych, a głównie ciała prążkowanego (corpus striatum), gałki bladej (globus pallidus), istoty siatkowatej (substantia reticularis), jądra czerwiennego (nucleus ruber) i innych, wpływa na napięcie mięśni, precyzję ruchów, przy czym pojawiają się ruchy mimowolne, drżenia, stany hiperkinetyczne, sztywność (stany hipertoniczne), które mogą się nasilać w czasie niepokoju. Okresowo można nie spostrzegać nieprawidłowości w narządzie ruchu. Patologiczne ustawienia mogą pojawiać się i zmieniać na przeciwne pod wpływem emocji i wysiłku. Nadmiernie nasilone, nie skoordynowane ruchy mogą uniemożliwiać poruszanie się lub wykonywanie zamierzonych czynności.
Nowe Komentarze