Powierzchnia otrzewnowa macicy tworzy lejek skierowany ku dołowi. Brzegi tego lejka są wyczuwalne przez powłoki brzuszne w postaci wystającego pierścienia. Lejek ten nie jest zbyt głęboki i zwykle jest pusty, czasem jednak zawiera jajowody i jajniki, a w przypadkach świeżego wynicowania poporodowego – nawet pętle jelita cienkiego.
Lejkowate zagłębienie, które zajęło miejsce trzonu macicy, jest dość wąskie, a jego ściany otrzewnowe niezbyt od siebie oddalone, tak że łatwo przychodzi do zarośnięcia lejka pod wpływem miejscowych zmian zapalnych. Powstanie takich zrostów utrudnia w wysokim stopniu odprowadzenie wynicowanej macicy. Objawem świeżego wynicowania poporodowego macicy jest krwotok i towarzyszący mu zapad, który jest następstwem urazu otrzewnej. Krwotok może być tak wielki, że duży stosunkowo odsetek chorych (około 15%) ginie wskutek niego w krótki czas po porodzie. Przeważnie jednak krwawienie w ciągu następnych kilku dni zmniejsza się i stan chorych zaczyna się poprawiać. Proces zwijania się macicy dotyczy głównie nieprzemieszczonej szyjki i to w stopniu, na który pozwala wynicowany trzon. Zwijanie się trzonu natomiast jest zwolnione i upośledzone wskutek ucisku wywieranego na jego ściany przez szyjkę. Ucisk ten doprowadza również do zaburzeń krążenia i obrzęku trzonu, tak że z czasem mimo zmniejszenia się całego narządu stosunek wymiarów kanału szyjki i trzonu całkowicie zmienia się i powstaje dysproporcja między wąskim kanałem szyjki a zgrubiałym wynicowanym trzonem. Krwawienia o typie nieregularnym trwają nadal, co znacznie osłabia chorą, tak że zgłasza się ona do lekarza w stanie ciężkiej niedokrwistości i fizycznego wyczerpania.
Nowe Komentarze