Klomifen stosowany w leczeniu jest mieszaniną jego dwóch postaci: cis i trans. Postać cis jest 5-krotnie silniejszym antyestrogenem, natomiast postać trans ma właściwości słabego estrogenu. Oddzielnie te 2 związki w praktyce nie są stosowane.
Działanie komórkowe klomifenu polega na związaniu z receptorem cy- toplazmatycznym i przenikaniu tego kompleksu do jądra, co jest impulsem do syntezy białek.
Do końca lat siedemdziesiątych uważano, że miejscem działania klomifenu jest wyłącznie podwzgórze. Nowe badania doświadczalne na małpach wykazały, że miejscem działania jest także przysadka, jajnik i endometrium. W jajniku klomifen wzmaga przemianę androgenów do estrogenów. W endometrium zmniejsza liczbę mitoz w komórkach powierzchownych, hamując tym wzrost błony śluzowej. Nie ma ujemnego działania na proces zagnieżdżenia jaja. Działanie upośledzające na czynność gruczołów szyjkowych nie zostało dotąd wyjaśnione.
Głównym wskazaniem do stosowania cytrynianu klomifenu jest niepłodność spowodowana brakiem owulacji. Warunkiem uzyskania efektu leczniczego jest prawidłowe stężenie prolaktyny, stężenie wydalanych estrogenów większe niż 10 g.g/24 h i zachowana czynność przysadki i podwzgórza.
Kobiety z bardzo małym stężeniem estrogenów lub znacznie upośledzoną czynnością przysadki nie reagują na podawanie klomifenu. W przypadkach hiperprolaktynemii i braku owulacji klomifen nie daje efektu. Istnieje wówczas wskazanie do zastosowania bromokryptyny.
Również brak jest reakcji na klomifen u kobiet z brakiem owulacji, spowodowanym przedwczesną menopauzą, czemu towarzyszy duże stężenie folitropiny.
Klomifen stosuje się zwykle 5-9 dnia cyklu, rzadziej 2-8 dnia cyklu, przez 2-3 miesiące w dawkach 50-100 mg/24 h.
U mężczyzn antyestrogeny mają zastosowanie w leczeniu oligoasteno- spermii, ponieważ powodują one zwiększenie stężenia folitropiny i testosteronu – dwóch hormonów, które pobudzają spermatogenezę.
Wydaje się, że stosowanie antyestrogenów jest korzystniejsze niż gonadotropin menopauzalnych (HMG), przy podawaniu których istnieje niebezpieczeństwo przedawkowania. Poza tym gonadotropiny blokują tylko częściowo sprzężenie zwrotne hormonów gonadalnych.
Nowe Komentarze