– a) przyczyny powstawania położeń miednicowych Około 3% wszystkich porodów przebiega w położeniach miednicowych. W poszczególnych przypadkach trudno ustalić, czemu właśnie zamiast główki wstawiają się pośladki. W 'Olbrzymiej liczbie przypadków płód wstawia się do miednicy główką, muszą więc istnieć przyczyny, które powodują, że na jej miejsce wstawiają się pośladki. Należy przypuszczać, że wszelkie czynniki utrudniające przystosowanie się główki do dolnego odcinka macicy i warunkujące płodowi większą ruchomość sprzyjają położeniom miednicowylm. Statystyki zgodnie wykazują, że występują one często w porodach przedwczesnych, w ciążach mnogich, wiełowodziu, wodogłowiu lub w ciążach z martwym płodem. Częściej zdarza się to u wieloródek z wiotkimi ścianami macicy i powłok brzusznych.
– b) rozpoznanie ułożeń miednicowych. Ułożenie miednicowe dzielimy na zupełne i niezupełne. O zupełnych mówimy wówczas, kiedy wraz z pośladkami wstawiają się stopy (ryc. 128), natomiast o niezupełnych, kiedy przodują same pośladki, a nóżki są wyprostowane wzdłuż tułowia. Prócz powyższych odmian mogą przodować jedna (ryc. 129) lub obie stopy lub kolanka.
Nowe Komentarze