W ustroju męskim wytwarzany jest szereg hormonów płciowych (testoidów), które odgrywają podobną rolę jak ciała rujopędne w ustroju żeńskim. Równie jak naturalne estrogeny należą one do sterydów, pochodnych fenantrenu.
W komórkach śródmiąższowych jąder wytwarzany jest pod wpływem gonado- trofiny B przedniego płata przysadki mózgowej tzw. testosteron. Niezależnie od jąder wytwarzany jest w części korowej nadnerczy inny hormon męski, o podobnej budowie chemicznej, zwany adrenosteronem.
Siłę działania testoidów oznacza się w międzynarodowych jednostkach, które odpowiadają 15 j. testosteronu łub 100 j. androsteronu. Androsteron i dehydroan- drosteron są już produktami rozkładu właściwego hormonu męskiego jąder i dlatego można je znaleźć w moczu. Adrenosteron, wytwarzany w korze nadnerczy, ma działanie słabsze niż androsteron i testosteron.”
Wytwarzanie testosteronu w okresie dojrzałości płciowej jest u zwierząt wyższych stałe (a także u szczurów i świnek morskich). Działanie jego, jeśli podajemy go doustnie, jest znacznie słabsze niż działanie zastrzyków zawierających ten hormon.
Wpływ podawania testosteronu na części płciowe żeńskie nie jest dotąd dokładnie określony, dlatego też stosowanie go w schorzeniach ginekologicznych wymaga dokładnej analizy przypadku. Wiadomo jednak, że testoidy wywołują u kobiet zmiany zanikowe w śluzówce macicy, zatrzymanie miesiączki oraz karmienia. Podawanie go mniejszym zwierzętom, np. świnkom morskim, szczurom i myszom w ciąży, wywołuje u płodów ich niedorozwój części płciowych i występowanie u żeńskiego potomstwa cech samczych.
Nowe Komentarze