Mięśniaki podśluzowe występują bardzo często pojedynczo i wtedy powodują równomierne powiększenie się macicy. Jeśli rozwija się jednak więcej podśluzo- wych mięśniaków, każdy z nich może się poddawać skurczom macicy w odmienny sposób, tak że proces „rodzenia się“ ich może wykazywać duże różnice. Niekiedy guzy te uciskają na siebie wewnątrz macicy, skutkiem czego kształt ich – zwykle okrągły lub jajowaty – zmienia się na wicloboczny.
Mięśniaki podśluzowe mają z początku również otoczkę, tracą ją jednak z chwilą przekształcenia się w twory polipowate i wtedy pokryte są tylko śluzówką. Proces wydalania mięśniaka podśluzowcgo odbywa się stopniowo, przy czym połączenie mięśniaka z podłożem przyjmuje coraz bardziej kształt szypuły. Szypuia la nie odznacza się szczególną grubością, tak że sam mięśniak odżywiony jest nie tyle przez naczynia, które przychodzą do niego przez szypulę, ile przez naczynia krwionośne śluzówki.
Ponieważ macica dąży stale do usunięcia mięśniaka podśluzowego w drodze „rodzenia“ go, guz ten wydostaje się przez rozszerzony podczas skurczu narządu kanał szyjki do pochwy. Szypuła guza musi ulegać w czasie tego procesu wydłużeniu, tak że dolny jego biegun może z czasem pojawiać się nawet w szparze sromowej. Przerwanie wydłużonej szypuły zdarza się w wyjątkowych przypadkach (w połogu). Guz zostaje wówczas usunięty z pochwy.
Zwykle jednak mięśniaki podśluzowe urodzone do pochwy, a połączone ze ścianą macicy wydłużoną szypułą ulegają martwicy i zakażeniu. Bardzo łatwo przychodzi też do krwawień – i to nieraz obfitych – z powierzchownych owrzo- dzeri i okaleczeń śluzówki pokrywającej guz, a wywołanych przez tarcie lub jakiś uraz (np. podczas stosunku płciowego). W czasie „rodzenia się“ mięśniaka podśluzowego, zwłaszcza umiejscowionego w dnie macicy, może przyjść też do częściowego (wyjątkowo całkowitego) wynicowania się macicy.
Nowe Komentarze