Category Życie

Warto zaznaczyć, że bezsprzecznie najwyższym etapem ewolucyjnego rozwoju seksualności człowieka jest nabycie zdolności do przeżywania miłości erotycznej. Zdolność ta jest bez wątpienia uwarunkowana przede wszystkim biologicznie, mimo że wpływy psychospołeczne mogą zasadniczo zmieniać formy jej przejawiania się. Jest ona uzależniona między innymi od siły potrzeby seksualnej oraz wykształca się w różnym stjp- niu u poszczególnych ludzi pod wpływem czynników, które nie zostały jeszcze dostatecznie poznane. Miłość erotyczna jest typowo ludzkim procesem uczuciowym związanym integralnie z całokształtem rozwoju człowieka. Warto także dodać, że w ontogenetycznej ewolucji seksualności człowieka, mimo osiągnięcia najwyższych etapów rozwojowych, jakich wyrazem jest nabycie zdolności do miłości erotycznej, u wielu ludzi, w różnym stopniu i w różnych sytuacjach pojawiają się elementy atawistyczne, które mogą stanowić dodatkowe źródło stymulujące czynności i zachowania seksualne lub hamujące je. Widać to między innymi z zachowań wielu ludzi obserwujących na przykład walkę z bykiem, którzy wpadają w ekstazę przv wbiciu lancy przez matadora. Te atawi-

U kobiety tempo przebiegu podniecenia jest w wysokim stopniu należne od różnych czynników. Bodźce związane z niekorzystną sytuacją, w jakiej odbywa się akt seksualny, mają duży wpływ na przebieg podniecenia seksualnego – przeważnie oddziałują hamująco. Dużą rolę odgrywają u kobiety uczucia, którymi darzy ona mężczyznę. Jeśli darzy mężczyznę miłością lub głęboką przyjaźnią, a ponadto uczuciem podziwu i szacunku, wpływa to wyraźnie na przyśpieszenie tempa przebiegu podniecenia. Jeśli mężczyzna jest dla kobiety obojętny uczuciowo, przebieg podniecenia jest zwykle bardzo powolny. W niektórych przypad-

Zespó...

Ponieważ z natury rzeczy przebicia macicy łatwiej dokonać narzędziem o niewielkiej średnicy, ograniczenie używania ich podczas wyłyżeczkowania jest ze wszech miar wskazane. Odnosi się to przede wszystkim do zgłębników macicznych i łyżeczek małego kalibru, Rozszerzadłami Hegara należy posługiwać się bardzo ostrożnie i nie wprowadzać ich daleko poza ujście wewnętrzne. Go więcej, należy unikać chwytania na ślepo części jaja płodowego kleszczykami. Przepłukiwanie wnętrza macicy po zabiegu jest rzeczą najzupełniej zbyteczną. W przypadkach stwierdzenia spraw chorobowych, które usposabiają do przebicia macicy, ostrożność podczas wyłyżeczkowania lub rozszerzania szyjki jest tym bardziej wskazana. Dlatego też przystępując do tego rodzaju zabiegów należy sobie w pełni uświadomić stosunki anatomiczne w obrębie miednicy małej i wiedzieć, jak leży i jak jest duża macica. Silne ściągnięcie szyjki macicy ku dołowi jest rzeczą konieczną, gdyż doprowadza zwykle do wyrównania zgięcia trzonu wobec niej w okolicy ujścia wewnętrznego i ułatwia sam zabieg wyłyżeczkowania lub rozszerzenia kanału szyjki. Udostępnienie sobie pola operacyjnego przez należyte rozszerzenie szyjki macicy i wystrzeganie się brutalności w posługiwaniu się podczas zabiegu narzędziami przyczynia się z pewnością do uniknięcia okaleczeń ścian macicy.

Kontakty społeczne poza rodziną są uzależnione od liczby rówieśników i ich cech, obyczajowości podgrupy społecznej (Mądrzycki, 1970), a także od różnego rodzaju stymulatorów rozwoju społecznego, jakimi są telewizja, kino, prasa i literatura (Hurlock, 1965). Poprzez codzienną obserwację rówieśników i osób dorosłych dziecko uczy się zasad postępowania społecznego, korzysta z wzorów, które ma w najbliższym otoczeniu. W uczeniu się funkcjonowania społecznego wyraźnie występują dwa elementy: nabywanie wiedzy o zasadach postępowania oraz ćwiczenie umiejętności nawiązywania, podtrzymywania i rozwijania kontaktów z drugim człowiekiem. Wiedza o funkcjonowaniu społecznym przekazywana jest zarówno w formie zwerbalizowanej (pod postacią rozmaitych pouczeń, nakazów i zakazów), jak i w formach niewerbalnych, poprzez obserwację zachowań innych osób, Inaczej mówiąc, w toku oddziaływań wychowawczych matka może instruować córkę, jak należy postępować z mężczyznami, co wolno, a czego „nie wypada” robić, ale prócz tego córka ma także okazję obserwować, w jaki sposób matka nawiązuje kontakty społeczne z ojcem i innymi mężczyznami. O zasadach postępowania z chłopcami będzie także dyskutowała ze swoimi koleżankami, a równocześnie każdy dzień będzie jej przynosił wiele nowych informacji o typach kontaktów międzyludzkich.

Ośrodki seksualne mieszczące się w podwzgórzu (Sex-Behaviour-Cen- ter i Hormonal-Sex-Center) różnicują się w procesie dojrzewania na męskie lub żeńskie. Typ „męski” ma czynność bardziej stałą i pobudza przysadkę mózgową do wydzielania hormonów gonadotropowych w stałych proporcjach (FSH 14 i LH 1S). Typ „żeński” pobudza przysadkę mózgową do cyklicznych zmian w wydzielaniu gonadotropin, W I fazie występuje przewaga gonadotropin FSH nad LH, a w II fazie – odwrotnie. Zapoczątkowuje to szereg przemian hormonalnych, których wynikiem jest m.in. istnienie cyklu owulacyjnego w jajniku i cyklu menstruacyjnego.

Harri...

Moja nieśmiałość nie pozwoliła mi w czasie naszego ostatniego spotkania wyjawić ci w pełni, jak bardzo cię pragnę. Każda minuta bez ciebie jest dla mnie torturą ijestem bardzo szczęśliwy, że to moje uczucie odwzajemniasz.

FSH i LH pobudzają jajniki i jądra do produkcji hormonów sterydowych. Hormony te są właściwymi efektorami czynności hormonalnych w tkankach układu rozrodczego, drugorzędowych gruczołach płciowych {prostata, pęcherzyki nasienne i inne) oraz tkankach, których czynności są uwarunkowane hormonalnie. Schemat regulacji czynności jąder został przedstawiony na rycinie 1.

Rozpoznanie nabłoniaka kosmówkowego opiera się w zasadzie: a) na wywiadach stwierdzających w przeważającej liczbie przypadków przebyty zaśniad groniasty lub poronienie b) na opisanych wyżej objawach, z których najważniejsze są nagłe, obfite krwotoki, towarzyszące im stany gorączkowe lub podgorączkowe oraz znaczne osłabienie i niedokrwistość. Rozpoznanie jest tym trudniejsze, im dłuższy okres czasu minął od przebytej ciąży. Po upływie szeregu miesięcy, a nawet lat zmniejsza się bowiem stopniowo prawdopodobieństwo właściwej oceny towarzyszących kosmówczakowi objawów chorobowych.

Wpływ układu nerwowego na gruczoły wewnętrznego wydzielania nie ogranicza się jedynie do transformacji impulsu nerwowego na czynność wydzielniczą komórek gruczołowych pewne komórki nerwowe – zwane neurosekrecyjnymi lub peptydergicznymi – mogą same wytwarzać substancje hormonalne, przy czym zachowują wszystkie własności komórek nerwowych. Czynność wydzielniczą jest wprawdzie cechą charakterystyczną wszystkich komórek nerwowych, ale dotyczy ona przede wszystkim wydzielania mediatorów, które cechuje bardzo szybki rozkład i tym samym krótkotrwałe, jakkolwiek ściśle ukierunkowane działanie. Komórki neurosekrecyjne charakteryzują się ponadto typowym rozmieszczeniem w ośrodkowym układzie nerwowym. Impulsy dochodzą do dendrytów i ciał komórkowych trzech neuronów przez międzyneuro- nowe synapsy, ich aksony nie mają jednak połączeń synaptycznych z innymi komórkami nerwowymi, kończą się natomiast w ścianach naczyń krwionośnych i tam wydzielają neurohormony. Komórki neurosekrecyjne tworzą wiele wyodrębnionych jąder w podwzgórzu, które integruje i koordynuje prawie wszystkie czynności mające związek z działaniem układu nerwowego wegetatywnego i gruczołów wewnętrznego wydzielania oraz reakcji seksualnych i zachowania. Przez podwzgórze dochodzą do wyższych pięter ośrodkowego układu nerwowego informacje, które zintegrowane i przetworzone w odpowiednich analizatorach jako impulsy eferentne przebiegają ponownie przez podwzgórze i działają na efektory. Część tych informacji bezpośrednio w podwzgórzu wywołuje reakcję o charakterze hormonalnym, peptydergicznym. Innymi słowy, w ujęciu cybernetycznym ośrodkowy układ nerwowy może być uznany za odosobniony układ neurohormonalny, sprzężony zwrotnie z efektorem (ryc. 2), którym może być każda tkanka i komórka, a nawet receptory (w wypadku zmiany ich pobudliwości) stanowiące wejście w układzie sterującym. W ujęciu biologii molekularnej, efektor będący końcowym produktem lub metabolitem wieloetapowej przemiany chemicznej hamuje (efektor ujemny) albo aktywuje (efektor dodatni) sprzężony z nim zwrotnie enzym, katalizujący jedną z podstawowych, najczęściej nieodwracalnych reakcji macierzystego cyklu przemian biochemicznych. Efektor nie wykazuje żadnej analogii strukturalnej ani kinetycznej z substratem, co jest cechą charakterystyczną efektorów w ogóle. nerwową ( ) i hormonalną z efektorem (E). PG = podwzgórze

– Do pół metra wysokości:

Za przecięcie wrzodu i inne drobne zabiegi, jak wycięcie wyrostka robaczkowego bez komplikacji w szpitalu poniżej wojewódzkiego oraz za zabiegi w szpitalach wyższej rangi, zdaniem innych lekarzy zupełnie niepotrzebne.

– Od ...

Opisywano również śiódma- ciczenie w skórze, w płucach oraz w węzłach chłonnych, dokąd cząstki ślurówki macicy mogły być zaniesione tylko prądem krwi. (Rycina 255 wykazuje częstość występowania śródmaciczenia zewnętrznego w rozmaitych narządach ustroju).

Z ogłoszonych dotychczas statystyk należałoby wnosić, że ten typ śródmaciczenia (endometriosis secundaria) zdarza się najczęściej w jajniku albo w obu jajnikach oraz w zatoce Douglasa Odsetek występowania jego w jajowodach jest już znacznie niższy i wynosi około 3% wszystkich przypadków śiódmaciczenia zewnętrznego.

Ponieważ istotą „śiódmacicznej gruczolistości“ jest szerzenie się procesu chorobowego przez naciek na sąsiednie tkanki, daje to w sprzyjających okolicznościach powód do ucisku

Powiększenie serca zaburza jego pracę, często pojawia się nieregularność rytmu, a to sprzyja po-wstawaniu zakrzepów i zatorów (patrz rozdział 13.). Kiedy u pacjenta ze zniszczoną wskutek choroby reumatycznej zastawką pojawiają się – początkowo przy wysiłku, a potem i w spoczynku – objawy niewydolności serca (słabość, szybkie męczenie się, krótki oddech, obrzęki nóg, symptomy przekrwienia płuc), nie ma wątpliwości...

Wskutek drobnych pęknięć śluzówki, spowodowanych rozciąganiem się ujścia, sączy się z narządu rodnego trochę krwi, zmieszanej ze śluzem. W chwili, kiedy ujście zewnętrzne jest zupełnie rozwarte, kończy się okres Ib porodu (ryc. 95 d). Przednia warga, nawet wobec zupełnie rozwartego ujścia, nigdy nie zanika całkowicie i możemy ją wymacać w czasie badania wewnętrznego.

– b) pęknięcie pęcherza płodowego. W miarę rozwierania się ujścia, wciska się do niego coraz większym odcinkiem dolny biegun jaja czyli pęcherz płodowy. Pod jego naporem w czasie bólów coraz bardziej rozwiera się ujście zewnętrzne...