Częstość występowania. Jakkolwiek etiologia raka jest dotąd nie znana, liczne spostrzeżenia i statystyki kliniczne zdają się przemawiać za tym, że pewne warunki sprzyjają jego rozwojowi. W związku z powstawaniem tego schorzenia trzeba wziąć przede wszystkim pod uwagę wiek kobiet i liczbę przebytych przez nie porodów.

Ostatecznym układem odniesienia, decydującym o rozpoznaniu normy lub patologii w zakresie wydolności seksualnej człowieka, jest – podobnie jak w przypadkach oceny normy jakościowej – układ partnerski. Jeśli mężczyzna ma duże potrzeby seksualne, które korelują z dużą wydolnością społeczną, uznaje się je za mieszczące się w granicach normy – w ujęciu jednostkowym. Jeśli kobieta ma małe potrzeby seksualne, na tle ogólnej małej wydolności i niskiego napędu psychoruchowego, wówczas również uznajemy je za mieszczące się w granicach normy. Jednakże jeśli ci ludzie dobiorą się ze sobą, wówczas ich współżycie może być dysharmoniczne, gdyż wzajemnie mogą u siebie nie akceptować siły potrzeb seksualnych (kobieta nie będzie akceptować zbyt dużych – z jej punktu widzenia – potrzeb seksualnych mężczyzny,, a mężczyzna nie będzie akceptował zbyt słabych – z jego punktu widzenia – potrzeb seksualnych kobiety). Wówczas okaże się, że powstał patologiczny układ partnerski poprzez dobór dwojga osobników, z których każdy – w ujęciu indywidualnym – może się mieścić w granicach normy.

Jak z powyższego wynika, rozpatrywanie granic normy l...

Kwaśny odczyn pochwy ma duże znaczenie biologiczne, gdyż utrudnia rozwój drobnoustrojów chorobotwórczych, rozwijających się raczej w odczynie zasadowym. Pod koniec ciąży najczęściej stwierdzamy pierwszy stopień czystości pochwy. Wszelkiego rodzaju zabiegi w pochwie, płukanie oraz stosunki płciowe niszczą obronę biologiczną i sprzyjają wtórnym zakażeniom. Na 6 tygodni przed porodem zabraniamy stosunków płciowych. Kąpiele ciepłe zalecamy w czasie całej ciąży, a szczególnie pod koniec, celem uzyskania największej czystości przed spodziewanym porodem. Obfita i kwaśna wydzielina pochwy, zwiększone złuszczanie się nabłonków, wywiera drażniące działanie na skórę sromu i ud, powodując swędzenie, Drapanie wywołuje wtórne zapalenie skóry. Aby tego uniknąć, należy narząd rodny zewnętrzny obmywać ciepłą wodą i mydłem w miarę potrzeby kilka razy dziennie. być zabronione, podobnie jak długie podróże końmi, koleją i środkami zmotoryzowanymi.

Zatrucia nałogowe są z natury rzeczy zatruciami przewlekłymi, które powstają wskutek wielokrotnego, a nawet systematycznego pobierania środków podniecających lub oszałamiających w dawkach pierwotnie niewielkich, lecz rosnących stopniowo w miarę przyzwyczajania się do nich. Wrażliwość na te trucizny jest u rozmaitych kobiet różna, a i wpływ ich na narządy płciowe nie da się ująć w ramy ogólnego schematu. Odsetek zatruć przewlekłych tego typu zależny jest w pewnej mierze od kraju i środowiska, ze względu na regionalne warunki ułatwiające lub utrudniające otrzymanie i pobieranie trucizn.

Zablokowaniu takiemu z reguły towarzyszy atak ostrych bólów krzyża. Jeśli na skutek obkurczenia się lub zastosowania wyciągu fragment ten cofnie się z powrotem do pierścienia, ustąpienie dolegliwości będzie równie piorunujące jak ich wystąpienie. Oczywiście w przypadku całkowitego przemieszczenia się takiego fragmentu do

Masy tej tkanki (wraz z dźwigać za mi odbytu) stanowią u kobiety elastyczne zamknięcie jamy brzusznej od dołu. Mają one jednak również, jak wspomniano, wielkie znaczenie dla utrzymania narządów jamy miedniczej w prawidłowym położeniu, w prawidłowym stanie i w fizjologicznej ruchomości, dzięki swej budowie i bardzo rozwiniętej sieci naczyń krwionośnych i Iim- fatycznych. Utożsamienie pojęć przymacicza i tkanki łącznej miedniczej i uważanie ich za całość stało się koniecznością wobec wielokrotnie poczynionych spostrzeżeń, że procesy zapalne, rozpoczynające się w niej w bezpośrednim sąsiedztwie macicy, mogą przenosić się w miejsca dosyć odlegle od pierwotnego źródła choroby.

Również i u niższych ssaków występowanie popędu płciowego wydaje się nie być ograniczone jedynie do estrusu. Badając u szczurzyc będących w stanie estrusu lub anestrusu (Beck, 1974), instrumentalne od- ruchy warunkowe, wzmacniane w poszczególnych doświadczeniach kontaktem z samcem lub samicą, uzyskano występowanie odruchu we wszystkich czterech sytuacjach doświadczalnych. Wyniki doświadczeń pozwoliły wysunąć przypuszczenia, że instrumentalny odruch wzmacniany kontaktem z samcem u samic szczurów w warunkach anestrusu opiera się na różnych popędach, między innymi poznawczym, agresywnym i seksualnym. Rolę wzmocnienia dla popędu seksualnego może pełnić w tej sytuacji drażnienie okolic refleksogennych dla lordozy.

Receptor jest tworem hipotetycznym. Potrzeba stworzenia pojęcia receptora przewija się przez nauki medyczne już od 1878 r., kiedy Langley zaproponował istnienie „substancji recepcyjnej” pomiędzy nerwem a mięśniem dla wyjaśnienia antagonizmu pomiędzy nikotyną a kurarą. Ehrlich (1913) uznał podobny pomysł jako użyteczny dla uściślenia swojej teorii o roli bocznych łańcuchów w chemioterapii, Chemoreceptory w komórce pasożyta są według Ehrlicha układami cząsteczek obdarzonych powinowactwem w stosunku do aktywnych chemioterapeutyków. Lek zabija pasożyta dopiero po zakotwiczeniu się w chemoreceptorze. To przekonanie Ehrlicha zostało wyrażone przez niego w słynnej trawestacji porzekadła alchemików „Corpora non agunt nisi iixata”.

Jak d...

W rozwoju i dojrzewaniu pęcherzyka i owulacji nie są istotne bezwzględne wartości lutropiny i folitropiny, ale stosunek ilościowy FSH/LH. W przebiegu cyklu poziom lutropiny we krwTi ma 3 fazy:

Wszystkie LBA w mniejszym lub większym stopniu obciążone są działaniami nie zamierzonymi, określanymi jako działania niepożądane. Mogą to być nieswoiste objawy niepożądane, jak wymioty, nudności, parestezje, które występują również po podawaniu wielu innych leków, oraz swoiste objawy niepożądane, integralnie związane z mechanizmem farmakologicznego działania, np. niewydolność mięśnia sercowego, rzadkoskurcz, hipotonia i duszność bronchospastyczna.

Innym lekiem z tej grupy o nieco odmiennej budowie chemicznej jest megestTol (Megace). Najczęściej stosuje się 4 razy 40 mg, tj. 160 mg/24 h doustnie (p.o.) [12],

Długotrwałe stosowanie hydrazydu kwasu izonikotynowego nierzadko wywołuje polineuropatie najczęściej po kilku tygodniach lub miesiącach leczenia. Objawy czuciowe dominują nad zaburzeniami ruchowymi. Objawy te są tym częstsze im dawka leku była większa. Podawanie 4-8 mg/ /kg/24 h wywołuje polineuropatie u ok. 1,6%, a przy dawce 20 mg/kg/24 h u ok. 28% leczonych [57], Na zespół kliniczny składają się parestezje, uczucie „ciężkości nóg”, bóle piekące, palące, zimne, uczucie sztywności mięśni. Bóle umiejscawiają się niekiedy w klatce piersiowej jako neuralgie międzyżebrowe. Przedmiotowo stwierdza się ubytki czuciowe, zwłaszcza czucia ułożenia. Najczęściej dotknięty jest nerw łokciowy i środkowy. Zaburzenia ruchowe są słabiej wyrażone występuj częściowo niedowłady i zanik mięśni, zwłaszcza mięśni międzykostnych. Odruchy skokowe są zniesione, a kolanowe – zachowane. Zwykle zaburzenia te poprzedzone są objawami neurastenicznymi, uczuciem zmęczenia, obniżeniem aktywności intelektualnej, zaburzeniami koncentracji uwagi, pamięci, zaburzeniami regulacji neurowegetatywnej, zawrotami i bólami głowy, wygórowaniem odruchów, parestezjami i zaburzeniami psychicznymi. Opisano encefalopatię, zanik nerwów wzrokowych, poliradikulo- mielopatię i demielinizację korzeni lędźwiowo-krzyżowych. Objawy te występują szczególnie podczas leczenia gruźliczego zapalenia opon mózgowych. Może to świadczyć, że przynajmniej w części są one powikłaniem procesu podstawowego, a nie niepożądanym działaniem leku.

Objawy psyc...

Objawy niepożądane w wyniku stosowania noreplnefryny są związane z upośledzeniem przepływu obwodowego, najwyraźniejszym w obrąbie skóry, mięśni szkieletowych i narządów jamy brzusznej. Skurcz naczyń nerkowych powoduje zmniejszenie przesączania i oiigurię. Większe dawki norepinefryny mogą wywoływać bóle dławicowe i zaburzenia rytmu serca. Dłuższe podawanie leku prowadzi do hipowolemii z powodu skurczu naczyń zawłosowatych. Wreszcie wśród działań niepożądanych norepinefryny należy wymienić krwotoki, zależne częściowo od wzrostu ciśnienia tętniczego, częściowo zaś od zaburzeń w krzepnięciu, a także nadżerki i owrzodzenia z powodu zaburzeń ukrwienia błon śluzowych.